29 October 2007



Θέλω να βρω το δρόμο μου, αλλά έχω χάσει την πυξίδα & το χάρτη.

Κάποτε είχα στόχους, είχα όνειρα.
Στόχοι απλοί, πολλά εφόδια, 2-3 ξένες γλώσσες, 1 πτυχίο Παν/μίου, ίσως κι ένα μεταπτυχιακό. Μετά θα έβρισκα μία αξιοπρεπή δουλειά, θα έκανα πολλά ταξίδια, αυτά.
Δυστυχώς έχω μείνει ακόμα στις 3 ξένες γλώσσες - τη σχολή την έβαλα σε 2η μοίρα, όταν βρήκα μία θεσούλα εργασίας σε μία... ερρμμμ αρκετά μεγάλη εταιρία.
Επίσης γλυκάθηκα από τη ζωή, την άφησα να με παρασύρει, είδα πράγματα που δεν είχα ξαναδεί, έκανα πράγματα που δεν είχα ξανακάνει, για μια στιγμή είχα όλα όσα ζητούσα, όλα όσα ζήλευα από τους ανθρώπους που ήταν γύρω μου.
Κακό πράγμα η ζήλια, με έκανε να αποκλίνω κατά πολύ από τους στόχους μου.
Κρίνοντας τώρα τις επιλογές που έκανα, θα έλεγα ότι ένα μεγάλο ποσοστό ήταν λάθος. Δεν παραπονιέμαι όμως, έμαθα από αυτές.

Έμαθα πρώτα απ' όλα ότι κάθε εμπόδιο είναι για καλό

Έμαθα ότι το καλό πράγμα αργεί να γίνει

Έμαθα ότι ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός, άκα λίγοι άνθρωποι είναι αληθινοί.

Έμαθα επίσης ότι οι άνθρωποι που έχω γύρω μου, μου έχουν πει ψέματα. Άνθρωποι που είναι τώρα δίπλα μου μου λένε ψέματα - μισώ το ψέμα, μισώ και την κοροϊδία. Εκτιμώ αφάνταστα την ειλικρίνεια και τα κότσια να πεις την αλήθεια.
Δυστυχώς έμαθα να δέχομαι αυτά τα ψέματα και να προσποιούμαι ότι δεν γνωρίζω τίποτα, ενώ θα έπρεπε να τα χώνω για όλα όσα μου έχουν πει. Άφηνα να βγει προς τα έξω το πρόσωπο της δήθεν ανίδεης και δυστυχώς είναι κάτι που κάνω ακόμα και σήμερα. Τους άφηνα μέχρι να εξαντληθεί η υπομονή μου, αλλά θα αλλάξω στάση από 'δω και πέρα.

Ακόμα δεν έμαθα όμως τα όριά μου.

Ακόμα δεν έμαθα πως να μην κάνω αυτό που περιμένουν οι άλλοι από εμένα, αλλά να κάνω αυτό που πραγματικά θέλω, κι ας επωμιστώ τις συνέπειες

Αυτό που θέλω πλέον είναι να είμαι ο εαυτός μου, δεν χρειάζομαι χάρτη, ούτε πυξίδα. Μετά από ένα διάλειμμα 3-4 ετών είμαι έτοιμη να πάρω πάλι τη ζωή μου στα χέρια μου.
Ελπίζω να παίρνω συνειδητοποιημένες αποφάσεις από εδώ και πέρα
Και αρχίζω ελαττώνοντας το κάπνισμα σε 1 τσιγάρο την ημέρα, διαβάζοντας τουλάχιστον 2 ώρες την ημέρα για τη σχολή, λέγοντας "σ' αγαπώ" σε πίτσι, μαμά, μπαμπά, πιο συχνά, ελαττώνοντας τα γλυκά που τρώω (δεν το κάνω φυσικά για λόγους εμφάνισης, είμαι μόλις 49kg, αλλά για λόγους υγείας φυσικά). Αυτά για αρχή.

1 comment:

Anonymous said...

ωραίο κείμενο, σκέψεις που έχω κάνει κι εγώ. σκέψεις που προσπαθούν να βάλουν μια τάξη. Προσωπικά μου αρέσει η τάξη αλλά και οι αταξίες. Δεν μπορώ να κατασταλάξω ακόμα :p