28 March 2007

Δεν ήταν απαισιόδοξο τραγουδάκι

Δεν ήταν απαισιόδοξο τραγουδάκι
Ίσως να σου το 'χω πει κι άλλη μιά φορά
Μα άμα με πρόσεχες και 'σύ λιγάκι
Ίσως θα σου το ψιθύριζα πιο μπροστά

Δεν ήταν απαισιόδοξο τραγουδάκι
Στα λερωμένα σεντόνια η μπουκάλα και 'σύ
Κι αν νιώθω τώρα κουρδιστό παιχνιδάκι
Να μην ξεχνάς τα παζάρια πού 'χουν προηγηθεί

Δεν ήταν απαισιόδοξο τραγουδάκι
Νυχτερινή καντάδα σ' έναν με περίσσια ζωή
Στα μάτια σου λοιπόν αυτά μικρό γυφτάκι
Είδα ότι ήμουν μια μεγάλη συνεχής αναβολή

Δεν ήταν ένα απαισιόδοξο τραγουδάκι
Το πώς κατάντησε τώρα ούτε είχα φανταστεί
Τάχα να είναι η δικιά μου ανάγκη
Ζαλάδα πρόστυχη να τρέχω μέσα στη βροχή

Μ' ένα χορό που δεν αντέχεις να με βλέπεις φεύγω
Σ' ένα σταθμό που χρόνια τη ζωή μου περιμένω

4 comments:

ΠΡΕΖΑ TV said...

Μεσα στη μαυριλα που κυριαρχει ας βρουμε λιγο ασπρο...

Aphrodite said...
This comment has been removed by the author.
Aphrodite said...

Χρώμα να βρούμε! Το άσπρο δεν έχει χρώμα...

φιλενάδα:
http://quelmarth.blogspot.com/2007/03/seven.html
;)

LitsaKi said...

:D emena mou arese :D