12 March 2007

Πίσω από τις λέξεις, κρύβεται ο Α-lexx-ης

Ύστερα από πρόσκληση του φίλτατου lexx , υποτίθεται ότι πρέπει να φτιάξω μία ιστορία η τελοσπάντων κατιτίς που να έχει μέσα τις λέξεις: ασανσέρ, δηλητήριο, παραμάσχαλα, επίθεση, γύμνια. Let's give it a try

Ώρα 2.59πμ. Διασχίζει κάθετα την Πατησίων , κρατώντας παραμάσχαλα ένα μικρό σακίδιο. Το κρατάει αρκετά σφικτά, αν και δείχνει ψιλοάδειο. Χάνεται στην οδό Γκυϊλφορδου και σταματάει μπροστά από το ξενοδοχείο "Ζορμπάς".
Ώρα 3.15πμ. Έπρεπε να ήταν ήδη εδώ, σκέφτηκε. Ανάβει ένα τσιγάρο και με χέρια τρεμάμενα πληκτρολογεί ένα νούμερο.
-Έλα, τα σχέδια άλλαξαν, της λένε. Θα βγεις Αλεξάνδρας, θα στρίψεις δεξιά στην αυστριακή πρεσβεία και θα βρεις μπροστά σου το ξενοδοχείο Όνειρο. Θα ρίξεις και τα 9 στον κάδο που είναι δίπλα στο ασανσέρ και θα την κάνεις. Τα υπόλοιπα, όπως συμφωνήσαμε.
-Μα, εγώ δεν..
-Δεν έχει "μα", σε δέκα λεπτά να είσαι εκεί.
Δεν έχει ιδέα από Αθήνα, προς τα που να πάει τώρα; Σταματάει στην Πατησίων μια παρέα πιτσιρικάδων που τραγουδούσαν το "Έχουν κακούς σκοπούς" από Εξαδάκτυλο.
-Ξέρετε σε ποιο ύψος της Αλεξάνδρας θα βρω το ξενοδοχείο Όνειρο.. ερρμμ ή την πρεσβεία της Αυστρίας;, ρωτάει δυστακτικά.
Την κοιτάνε από την κορυφή μέχρι τα νύχια - φορούσε ένα μακρύ παλτό, που κάλυπτε τη γύμνια του κορμιού της. Αφού δεν μπορούσαν να πάρουν μάτι τίποτα, την προσπέρασαν και συνέχισαν να τραγουδούν "Μη τους πιστεύεις ό,τι κι αν πουν, έχουνε όλοι κακούς σκοπούς. Πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, απόψε φεύγω λέγοντας σου τρέλες."
Συνέχισε να περπατάει, με πιο γρήγορο βηματισμό αυτή τη φορά. Ερημιά - το μόνο που ακουγόταν πλέον ήταν ο ήχος από τα ψηλά τακούνια της.
Αποδείχτηκε σχετικά εύκολη διαδρομή. Μια πινακίδα με φωτάκια που αναβόσβηναν της υπέδειξε τον προορισμό της - μόνο τα γράμματα ο, ν, ο είχαν απομείνει.
Αυτό ήταν, έφτασε λοιπόν στο Ξενοδοχείο "ΟΝΕΙΡΟ". Ανοίγει βιαστικά την πόρτα και βγάζει διακριτικά μια δεκάδα cd από το σάκο που κρατούσε. Χωρίς δεύτερη σκέψη, τα ρίχνει στον κάδο, δίπλα στο ασανσέρ.
-Περάστε παρακαλώ στο σαλόνι, να σας κεράσουμε ένα καφέ. Πρέπει να είστε εξαντλημένη μετά από τόσες ώρες στους δρόμους. Αλήθεια, πως ήταν το ταξίδι σας;
Γυρνάει και βλέπει έναν άντρα γύρω στα 40-45, μεγαλύτερο δεν τον έκανες, με στριφνά χαρακτηριστικά. Του χάρισε ένα παγωμένο χαμόγελο και προχώρησε προς το μέρος που της υπέδειξε.
-Είστε βέβαιη ότι φέρατε μαζί σας και τα 9 που ζητήσαμε; Όπως θα σας έχει ήδη ενημερώσει ο αδερφός σας, περιέχουν πληροφορίες αρκετά σημαντικες και δεν πρέπει να πέσουν σε λάθος χέρια.
Τράβηξε μια μεγάλη τζούρα από το πούρο του και συνέχισε.
-Α, και μιλώντας για τον αδερφο σας, σε 3 ώρες από τώρα αναχωρεί η αμαξοστοιχία 70, ο μικρός θα είναι ήδη μέσα. 12 το μεσημέρι το αργότερο θα είστε πίσω στη Θεσσαλονίκη και όλοι θα ξεχάσουμε αυτό το θλιβερό συμβάν, σα να μην ήρθατε ποτέ έδω. Είμαστε σύμφωνοι; Μην τολμήσετε να αναμίξετε αστυνομία ή κανέναν άλλο, είπε με έντονο ύφος και χτύπισε το χέρι του στο στρογγυλό τραπέζι.
Μια μελωδία από κινητό έσπασε τη σιωπή. Άφησε το πούρο στο τασάκι, σηκώθηκε και πήγε λίγα μέτρα πιο πέρα, για να μπορέσει να μιλήσει στο τηλέφωνο.
Δεν άγγιξε τον καφέ που της πρόσφερε. Που ξέρεις, σκέφτηκε, μπορεί να έχει ρίξει κανένα δηλητήριο μέσα και να φανεί ο θάνατός μου σαν ατύχημα, τον έχω ικανό.
Μπορεί να μην άκουγε τη συνομιλία που είχε στο τηλέφωνο, αλλά το βλέμα του ήταν ανησυχητικό.
"Το ξέρεις μωρό μου πως θα σ'ενοχλούν. Γι'αυτό καν' το κορόιδο και λέγε το ναι, μιας κι άλλα λένε κι άλλα εννοούν" Κάπου τις ήξερε αυτές τις φωνές - ναι, ήταν οι πιτσιρικάδες που είχαν αρνηθεί να τη βοηθήσουν πιο πριν.
Μπαίνουν τρεκλίζοντας στο ξενοδοχείο και σταματάνε στη ρεσεψιόν - ο Θεός να την κάνει ρεσεψιόν. Ο ψηλός, που εξακολουθούσε να μιλάει στο τηλέφωνο, τους έριξε μια βιαστική ματιά και συνέχισε τη συνομιλία του, αδιαφορώντας για ένα τσούρμο μεθυσμένους φοιτητές.
Όλα έγιναν πολύ γρήγορα από εκεί κι έπειτα. Δύο από τους πιτσιρικάδες ορμάνε στον ψηλό, τον ακινητοποιούν. Ένας τρίτος εμφανίζει ένα όπλο και τον σημαδεύει.
Έχεις το δικαίωμα να παραμείνεις σιωπηλός. Ό,τι πεις θα χρησιμοποιηθεί εναντίον σου στο δικαστήριο.
Εκείνη είχε μείνει άφωνη - τέτοια κινηματογραφική επίθεση δεν μπορούσε να φανταστεί. Άραγε τελείωσαν όλα τόσο γρήγορα; Θα ήταν ασφαλής από'δω και πέρα; Και ο μικρός;

Όσοι από τους li, Παράξενος, Μαύρος Γάτος, RooF θέλουν, ας συμμετάσχουν στο παιχνίδι

Οι λέξεις είναι: θάνατος, τσιγάρο, παλτό, θρήνος, έρωτας

7 comments:

Anonymous said...

Πολύ καλό!
Συνήθως δε διαβάζω τόσο μεγάλα κείμενα, εκτός κι αν με τραβήξουν όπως αυτό...
Θα γράψεις και "παρτ νάμπερ του"? :-)

SkiA said...

Θες κι εσύ να συμμετάσχεις σε αυτό το παιχνίδι? Κάνε λίγο χώρο στο site σου και γράψε μια φανταστική ιστορία με τις λέξεις θάνατος, τσιγάρο, παλτό, θρήνος, έρωτας..
Όσο για το "νάμπερ του" θα το σκεφτώ :p

Valm said...

πραγματικά γράφεις πολύ ωραία. ;)

SkiA said...

Τι μου θύμισες με όλο αυτό το παιχνίδι lexx! Τότε που έδινα για F.C.E. (πριν καμια δεκαετία) και ένα από τα θέματα στην έκθεση ήταν να φτιάξεις με 4-5 λεξούλες που θα σου δώσουν μια ιστορία :)
Λυπάμαι που θα διαφωνίσω μαζί σου, αλλά δε γράφω καλά - από τα γραπτά μου λείπει η συνοχή και η γλαφυρότητα
Τέλοσπάντων, οικονομολόγος θέλω να γίνω, όχι συγγραφέας :p

Anonymous said...

Μια χαρα γραφεις! Τις κυριες που λες δεν τις ξερω. :P

Anonymous said...

Εγώ προς το παρόν ψάχνω plugins, themes κτλ κτλ για το site μου σε wordpress. Μόλις τα βρω... θα το παρατήσω όπως όλα τα άλλα... :-)
Θα το έχω υπόψιν μου όμως, thanks 4 the invitation!
PS: Πραγματικά γράφεις πολύ ωραία! Δεν το λέμε επειδή είσαι μπροστά...

LitsaKi said...

gamato keimenaki Eva :):):)
tha grapsw k egw twra :):):)
meinete se anamwnhhhhhh


thx evaki :D