23 January 2008

Συναυλία



Δώσ’ μου ένα τσιγάρο
Να σταθώ να πάρω εισιτήριο
Δίπλα στα ζευγάρια
Τα δεκαοχτάρια, τί μυστήριο

Ίδια είν’ η χαρά
Όπως μια φορά

Δεν υπάρχει άλλο
Τι να βγάλω,ποιο διάζωμα
Να ’μαι εγώ με σένα
Κι όλα ανεβασμένα, παιδομάζωμα

Θέλω να στο πω
Πόσο σ’ αγαπάω
Και να με κρατάς
Όπως θα κοιτάς

Εγώ στα νιάτα μου ξημέρωνα
Ελλάδα, Ευρώπη, Αμερική
Ό,τι αγαπούσα τ’ αποθέωνα
Αρκεί να ήσουνα εκεί

Τραγούδια, στάδια, συγκροτήματα
Καρδιά μου αγάπη μου γλυκιά
Μας φάγαν όλα μας τα χρήματα
Αλλά μας έμεινε η ροκιά

Σ’ έβλεπα απ’ το πλάι
Κι έλεγα γελάει και σήμερα
Τ’ άγρια ξεγελάει
Που ‘ρθανε να διώξουν τα ήμερα

Θέλω να στο πω (σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ)
Και θα στο χρωστάω
Που ό,τι μου ζητάς
Είναι έρωτας

Εγώ στα νιάτα μου ξημέρωνα...

2 comments:

Pan said...

Καλησπέρα.

Ήμουν πάντα της γνώμης ότι αυτό το τραγούδι έπρεπε να υπάρχει μόνο σε αυτή, την ζωντανή του εκτέλεση.

Η στουντιακή" έχει ένα πρόβλημα: δεν αποδίδει την ένταση της συναυλίας.

SkiA said...

Καλησπέρα.
Θα συμφωνήσω μαζί σου, αυτό ισχύει και για πολλά ακόμα τραγούδια!